09 January 2011

Tahi itik singgit!

“Kalau kuih tahi itik dijual kat luar negara, agaknya laku tak? Diorang dengar nama pun agaknya dah geli,” kata pensyarah Prinsip Pemasaran. Iye la kan. Macam mana nak promosi kat orang luar. Nama dia pun diambil sebab rupa yang sama dengan itik punya najis. Nak describe camana lagi?

Masalahnya, Cik D tak tau pun rupa kuih tahi itik tu macam mana. Huk huk. First time dengar masa zaman sekolah menengah bila kawan-kawan sembang pasal kuih tahi itik. Tapi masih tak dapat bayangkan rupa kuih tu. Nasib la sekarang teknologi dah canggih. Sekelip mata boleh tau terus resepi lengkap kuih tahi itik. 

Famous kat Tganu & Klantan
Sebenarnya rugi kalau orang Melayu sendiri tak berapa tau kuih tradisional. Cik D pun tak terdedah sangat dengan kuih tradisi. Selalu ummi buat karipap, donut, keria, kuih sagu and beberapa kuih yang Cik D bantai je makan tapi tak tau pun apa namanya. 

Seri muka kuih feveret!
Pernah dulu masa sekolah, kena jual kuih untuk Hari Terbuka. Macam-macam kuih tradisional ada. Sekali datang pulak orang putih. Cik D tak kisah la dia nak datang beli. Yang Cik D risau kalau keluar soalan ni, “What is this?” Hah. Memang soalan tu la yang ditanya. Cik D yang jujur pun jawab I don’t know. Huh. Malu. Mesti la malu. Tukang jual tak tau nama kuih.

Orang putih tu pun beli la kuih yang nampak sedap bagi dia. Cik D tak pandai nak suggest kuih mana yang sedap. Taste orang kan lain-lain. Dia beli, terus makan depan gerai, kunyah-kunyah, buat muka tak sedap, ludah kat dalam plastik dan terus buang kat tong sampah depan gerai. Wahah! Terasa kut kalau Cik D yang buat kuih tu dengan tangan sendiri!

Yelah, budaya setiap bangsa kan berbeza. Lidah kita dah dilatih terima makanan ni, tapi bukan makanan tu. Bak kata Encik A, lain padang, lain belalang. Heheh. Ok lah Cik D janji tak bagitau kat orang yang buat kuih tu, ok! (Padahal tak kenal pun sapa yang buat kuih). Terima kasih la orang putih, sudi beli jugak walaupun akhirnya dibuang dalam tong sampah.

Kemudian, datang pulak sepasang ibu bapa. Lagaknya macam orang berada. Entah-entah Datuk Datin, Cik D pun tak tau. Beliau tanya, “Ni kuih apa?” I say man.. Soalan itu.. Cik D pun bagi sengih anak kambing sambil geleng kepala tanda tak tau. Sekali kena hentam daa. Beliau berkata, “Camana yang jual pun tak tau tengah jual kuih apa..” Kawan Cik D menjawab, “Kami tolong jual je. Orang lain yang buat..”

“Mana boleh macam tu, kamu jual, kamu pun kena tau la kuih apa. Ni kenapa tak speaking English? Tadi tengok papan tanda dah masuk English Speaking Zone.” Aduh! Double attack pulak. Nasib baik kawan-kawan yang jaga gerai pun tak berapa tau nama kuih. Masalah kurang pendedahan. Eheh.

Beberapa hari lepas, Encik A sms dia tengah makan kuih kocok. Alamak, apa tu? Cik D ingat banyak lagi la jenis kuih yang Cik D tak tau. Rupanya kuih kocok tu kuih cakoi. Ada orang panggil kocok. Ada orang panggil cakoi. Ni la punca Cik D selalu confuse dengan nama kuih. Selalunya kita akan sebut nama yang mak kita kenalkan kat kita. Sampai besar la kita pakai term tu. 

Cakoi cicah kari.. yummy!
Sengih Cik D : Muka berseri-seri sebab selalu makan seri muka.. =D

No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...